Kotwy chemiczne - rodzaje, zastosowanie, montaż

Wojciech Lechowski
Kotwy chemiczne można stosować na zewnątrz i wewnątrz budynku, na różnych, również słabszych podłożach.
Kotwy chemiczne można stosować na zewnątrz i wewnątrz budynku, na różnych, również słabszych podłożach. Karolina Misztal
Kotwy chemiczne są znane od lat sześćdziesiątych minionego stulecia. Po raz pierwszy zastosowano je przy budowie Stadionu Olimpijskiego na letnie Igrzyska Olimpijskie w Monachium w 1972 roku. Doskonale poradziły sobie wówczas z zadaniami, które dla tradycyjnych kotew mechanicznych były niemożliwe do zrealizowania.

Aktualnie kotwy chemiczne stosuje się już niemal powszechnie. Poprzez zwiększające się koszta standardowych kotew mechanicznych – materiał chemiczny często okazuje się być tańszym w zastosowaniu. Ponadto, wydaje się on być w wielu przypadkach bardziej odpowiedni i mocniejszy.

Czym są kotwy chemiczne?

Kotwy chemiczne to określenie elementów montażowych, tj. pręty gwintowane, czy zbrojeniowe oraz pozostałych zamocowań - kotwionych w podłożu za pomocą masy chemicznej na bazie żywic. Kotwienie odbywa się na zasadzie wklejania i następnie zastygania żywicy, która bardzo często jest twardsza i mocniejsza od samego podłoża. To z kolei pozwala tworzyć przy jej pomocy zamocowania bardzo odpowiedzialne i wymagające szczególnych parametrów wytrzymałościowych.

Możliwe jest także powstawanie zamocowań usytuowanych bardzo blisko krawędzi podłoża, co w przypadku kotew mechanicznych jest często całkowicie niewykonalne. Kotwy chemiczne można stosować w betonie, kamieniu, cegle pełnej, jak i w materiałach posiadających puste przestrzenie, tj. cegła zwana dziurawką, pustaki stropowe i inne.

Najlepsze parametry wytrzymałościowe osiąga się przy zastosowaniu kotew w materiałach pełnych. W pozostałych przypadkach – o wytrzymałości zamocowania decyduje niemal w stu procentach wytrzymałość podłoża. Kotwy są najbardziej pewne i bezpieczne, kiedy zostaną odpowiednio zadozowane i użyte z odpowiednim prętem oraz dobrze przygotowanym otworem dla niego.

Zastosowanie kotew chemicznych

Kotwy chemiczne mogą mieć w budownictwie różnorakie zastosowanie. Najczęściej wykorzystuje się je podczas montażu konstrukcji ze stali, z drewna, z aluminium oraz z innych materiałów. Nadają się do mocowania barierek oraz poręczy ponad schodami, do mocowania anten satelitarnych, klimatyzatorów, do montażu muszli ustępowych, umywalek, bidetów i innych sanitariatów. Można przy ich pomocy wykonywać zbrojenia do przedłużeń balkonów, tarasów oraz ścian, jak również montować bramy, przęsła, zawiasy, kraty i pozostałe elementy ślusarskie.

Równie dobrze sprawdzają się w przemyśle oraz w handlu, jako elementy montażowe solidnych regałów sklepowych i przy montażu maszyn przemysłowych, suwnic, itp. Kotwy chemiczne wykorzystuje także branża okienna. Służą one wówczas do montażu rolet, okiennic, markiz, daszków, uchwytów, haków, wysięgników i innych akcesoriów do okien.

Montaż kotwy chemicznej

Niezależnie od tego, czy montaż będzie prowadzony w podłożu pełnym, czy posiadającym wolne przestrzenie – przed zastosowaniem kotwy chemicznej – warto poznać ogólne zasady powstawania solidnych i wytrzymałych połączeń. Przede wszystkim przed zadozowaniem masy do otworu należy zwracać uwagę na staranne wymieszanie żywicy z utwardzaczem. Istotne jest także dokładne oczyszczenie otworu ze zwiercin, które powstają w czasie jego wykonywania. Jeśli będziemy przestrzegać tych dwóch prostych, ale ważnych zaleceń – nie ma obawy, że powstanie wadliwe lub niewytrzymałe połączenie.

Rodzaje kotew chemicznych

Kotwy chemiczne powstają na bazie dwóch rodzajów żywic, tj. katalitycznych i niekatalitycznych. Żywice katalityczne dzieli się
w dalszej kolejności na :

  • poliestrową,
  • winylowo-estrowe,
  • epoksydowo – akrylową.

W ich przypadku katalizator inicjuje proces utwardzania, a reakcja chemiczna zachodzi wówczas, kiedy dojdzie do kontaktu jego jakiejkolwiek ilości - z żywicą. Producenci opracowując formuły żywic są w stanie wytworzyć produkt o określonych parametrach. W ten też sposób powstają:

  • kotwy do wysokich obciążeń,
  • kotwy o niskim obkurczu,
  • kotwy wolno lub szybko utwardzalne,
  • kotwy do niskich lub wysokich temperatur, 
  • kotwy gęste lub płynne,
  • oraz wiele innych.

Żywice niekatalityczne utwardzają się jedynie wówczas, kiedy dokładnie taka sama ilość komponentów pozostaje ze sobą w kontakcie. Najczęściej używaną żywicą niekatalityczną podczas kotwienia chemicznego – jest żywica epoksydowa. Kotwy epoksydowe są wprawdzie materiałem, który potrzebuje stosunkowo dużo czasu do utwardzenia się, ale jednocześnie przy ich zastosowaniu osiąga się wysokie parametry użytkowe, w tym doskonałą nośność stworzonego zamocowania.

Kotwy ze styrenem, czy bez?

Styren jest związkiem chemicznym, który może występować w składzie niektórych kotew. Ma on postać bezbarwnej lub żółtawej cieczy, która ma negatywny wpływ na ludzki organizm. Ciecz o charakterystycznym zapachu najczęściej przedostaje się do organizmu człowieka przez układ oddechowy lub rzadziej – przez skórę. Działa między innymi depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, drażni błony śluzowe, a nawet może spowodować marskość wątroby. Dlatego też stosowanie kotew chemicznych ze styrenem wiąże się ze sporą odpowiedzialnością i zastosowaniem odpowiednich zabezpieczeń. Teoretycznie na rynku handlowym występują kotwy ze styrenem lub bez niego. Jednak praktyka pokazuje, że producenci mimo ciążącego na nich obowiązku – nie zawsze informują o zawartości styrenu w ich produktach. Kotwy zawierające w swoich składach styren są przeważnie tańsze od tych, które są go pozbawione, co dla użytkownika powinno stać się sygnałem do wnikliwej analizy składu chemicznego kupowanego produktu.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Dom i nieruchomości

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na e-sciany.pl e-sciany.pl