Od kilku lat producenci ceramiki poryzowanej przywrócili do sprzedaży pustaki, których dolna i górna powierzchnia są szlifowane. Takie wykończenie umożliwia zastosowanie do ich murowania zapraw cienkowarstwowych, umożliwiających wykonywanie spoin grubości 2-3 mm. Wcześniej dopuszczone były wyłącznie tradycyjne zaprawy cementowe lub zaprawy ciepłochronne. Z obu robiono grube spoiny. Zaprawy cienkowarstwowe wymagają idealnie gładkiej powierzchni, a zwykłe pustaki nie spełniały tego warunku. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie do sprzedaży poliuretanowych pian montażowych, zastępujących zaprawę.
Zalety pian montażowych
Piana montażowa niewiele różni się od typowych pian stosowanych na przykład podczas osadzania okien. To również piana rozprężna, także sprzedawana w puszkach pojemności 750 ml. Wyciska się ją używając specjalnego ręcznego pistoletu. Podobny produkt stosowany jest do montażu styropianowych płyt termoizolacyjnych.
Pianę szybko się aplikuje. Nie trzeba jej rozrabiać z wodą, pilnując, aby zachowane zostały właściwe proporcje. Wystarczy podłączyć pistolet i wycisnąć. Używając piany muruje się znacznie szybciej i łatwiej. Puszki z nią zajmują mało miejsca podczas transportu. Mniej się marnuje takiego surowca. Zaprawa zanim zostanie do końca zużyta często zastyga w wiaderku i jest praktycznie do wyrzucenia. Z pianą nie ma tego kłopotu.
Piana nadaje się wszelkiego typu ścian nośnych, w tym jednowarstwowych oraz ścian działowych.
Jedna puszka piany pojemności 750 ml wystarcza na 5 m² ściany grubości około 20 cm. Przy cieńszym murze piany wystarczy na 10 m². Na wymurowanie ścian średniej wielkości budynku jednorodzinnego potrzeba około 50 puszek pianki. Niektóre firmy sprzedają je wraz z pustakami. Cena piany wliczona jest wówczas w ich koszt.
Wady pian montażowych
Piany montażowe są droższe od zaprawy, przynajmniej na dzień dzisiejszy. Kto wie, jak różnice cenowe będą prezentować się za kilka lat.
Wadą pianki jest to, ze podlega korozji na skutek działania promieni UV. Ściana po wymurowaniu musi więc czym prędzej zostać otynkowana lub wykończona w inny, szczelny sposób. Mury zbudowane po staremu mogą dłużej czekać na wykończenie i nie poniosą uszczerbku.
Przy murowaniu na piankę wymagana też jest większa precyzja. Pustak po ustawieniu nie powinien być przesuwany ani podnoszony. Nie ma zatem szans na większe korekty.
Zasady murowania na piankę
Piana pozwala na budowanie ścian nawet w bardzo chłodne dni, gdy temperatura spada do -5ºC. Podczas murowania na pianę tradycyjna zaprawa także będzie potrzebna. Zostanie zużyta do ułożenia pierwszej, startowej warstwy pustaków. Gruba warstwa niezbędna jest, aby starannie wypoziomować pustaki. Ta pierwsza warstwa musi być ułożona idealnie równo. Kolejne nie dadzą już możliwości zniwelowania różnic poziomu.
Pianę nanosi się jednym lub dwoma równoległymi pasami, na oczyszczoną powierzchnię. Szerokość pasa musi wynosić około 2 cm. Zalecana odległość pasa od krawędzi pustaka to 5 cm. Grubość spoiny powinna wynieść około 1 mm. Gdy ściana jest wąska, ma na przykład 11,5 cm szerokości, wówczas wystarczy jeden pas piany.
Po wyciśnięciu pasa piany mamy tylko 3 minuty na ustawienie pustaków. Później będzie za bardzo stwardniała, aby murować.
Pustaki, tak jak przy murowaniu na zaprawę klejową (cienkowarstwową), ustawia się pionowo w dół. Po ustawieniu nie można ich przesuwać. Podczas murowania puszką należy co jakiś czas wstrząsać, aby przemieszać jej zawartość.
Przy murowaniu na pianę nie robi się spoin pionowych między pustakami, chyba że w miejscach, w których zostają docięte.
Pozostałe zasady murowania są identyczne, jak przy użyciu zapraw cementowych. Dalsze prace wykończeniowe, a więc ocieplanie lub tynkowanie ścian można zacząć już po upływie 48 godzin od zakończenia prac murarskich.
