Ściany dwuwarstwowe, ściany trójwarstwowe. Porównanie rozwiązań

Główny dylemat każdego inwestora - jakie ściany wybrać

Przed każdym inwestorem planującym budowę domu stoi seria trudnych wyborów. Jednym z nich jest rodzaj ścian. Od decyzji będą zależały nie tylko koszty inwestycji, lecz również parametry użytkowe i powierzchnia budynku, a także późniejsze nakłady na jego ogrzewanie. Podstawowy dylemat - budować ściany jednowarstwowe niewymagające ocieplenia, czy mury ocieplane? Gdy inwestor uzna, że ściany warto ocieplić pojawia się kolejne pytanie – dwu- czy trzywarstwowe? Aby umieć na nie odpowiedzieć, trzeba poznać parametry użytkowe i różnice pomiędzy obiema technologiami.

Ściany trójwarstwowe

Jak sama nazwa wskazuje, składają się z trzech warstw. Dwie z nich to mury, pomiędzy którymi układana jest warstwa ocieplenia. Wewnętrzny mur nośny, wznoszony z cegieł, pustaków lub betonowych bloczków, może mieć grubość 18-30 cm. Zewnętrzny mur osłonowy jest cieńszy. Ma grubość od 8 do 12 cm. W przypadku ścian, które mają być wykańczane tynkiem powstaje z cienkich bloczków lub pustaków. Ozdobny mur osłonowy wykonany z cegieł silikatowych lub klinkieru jest jednocześnie elewacją zatem nie wymaga dalszych wykończeń.

Ściany dwuwarstwowe

W przypadku ścian dwuwarstwowych warstwa nośna budowana jest podobnie jak w przypadku ścian trójwarstwowych. Drugą warstwę stanowi ocieplenie, przykryte wybranym systemem elewacyjnym - najczęściej tynkiem cienkowarstwowym.

Izolacyjność termiczna ścian dwu- i trzywarstwowych

Wbrew powszechnemu poglądowi, że grubsza ściana jest cieplejsza, izolacyjność termiczna ścian dwu- i trójwarstwowych jest podobna. W obu technologiach warstwę ocieplenia najczęściej stanowi bowiem styropian lub wełna mineralna, co umożliwia budowę murów o współczynniku przenikania ciepła U, wymaganym dla ścian warstwowych przez Prawo Budowlane (obecnie to 0,23 W/m²K). Aby zwiększyć termoizolacyjność ściany, wystarczy grubsza warstwa izolacji lub zastosowanie materiału ociepleniowego o lepszych parametrach.

Koszty budowy ścian dwuwarstwowych i trójwarstwowych

Jeśli ścianę dwu- i trzywarstwową wykonany z takich samych materiałów, trzywarstwowa niewątpliwie okaże się droższa o koszt budowy muru osłonowego. Sytuacja zmieni się jednak, jeśli porównamy ścianę trójwarstwową wzniesioną z betonu komórkowego z ociepleniem ze styropianu, czyli w najtańszej możliwej wersji, ze ścianą dwuwarstwową, lecz zbudowaną z bardziej szlachetnych i droższych materiałów (np. silikatowych cegieł), ocieplaną np. styropianem grafitowym.

Pomijając koszty budowy samych murów, koszty budowy całego domu ze ścian trójwarstwowych będą wyższe niż nakłady na budynek o zbliżonej kubaturze ze ścian dwuwarstwowych. Grubsze ściany wymagają bowiem szerszych fundamentów o wyższej wytrzymałości - podwalina musi unieść nie tylko ścianę nośną, lecz również osłonową. Aby osiągnąć tę samą powierzchnię użytkową domu wzniesionego ze ścian dwu- i trójwarstwowych, budynek o grubszych ścianach musi mieć większe rozmiary zewnętrzne, a to oznacza, że większe, a tym samym droższe będą fundamenty, stropy i pokrycie dachu.

Izolacyjność akustyczna ścian dwuwarstwowych i trójwarstwowych

W tej konkurencji zdecydowanie wygrywają ściany trójwarstwowe. Dwa solidne mury i ocieplenie są zdecydowanie trudniejszą barierą do pokonania dla drgań akustycznych, od ściany złożonej z jednej warstwy muru i ocieplenia. Naprawdę ciche ściany można budować z silikatów, znanych z doskonałych właściwości izolacji akustycznej i ocieplać wełną mineralną również będącą dobrym izolatorem. Budując warstwę nośną z drążonych silikatowych bloczków, ocieplenie z wełny mineralnej, a ścianę elewacyjną z silikatowych cegieł osiągniemy najwyższy z możliwych stopień tłumienia dźwięku, kosztem jednak zmniejszenia izolacyjności termicznej ściany, gdyż silikaty mają niski stopień izolacji cieplnej. Aby utrzymać dobrą izolację termiczną, ściany z silikatów wymagają pogrubienia warstwy ocieplenia.

Czas i trudność wykonania

Zdecydowanie łatwiej i szybciej buduje się ściany dwuwarstwowe. Sprawiają też mniej kłopotów wykonawczych w trudnych miejscach, takich jak wieńce, nadproża, czy otwory okienne. Wieńce i nadproża zazwyczaj są żelbetowe, a ich dokładne izolowanie warstwą ocieplenia eliminuje powstawanie mostków termicznych. Aby zminimalizować utratę ciepła przy otworach okiennych, okna mocowane są na krawędziach ściany nośnej, jak najbliżej ocieplenia. Szybka budowa jest niewątpliwą zaletą ścian dwuwarstwowych, jednak ceną za zaoszczędzony czas mogą być poważniejsze, niż w przypadku ścian trójwarstwowych skutki błędów wykonawczych, zwłaszcza nieprawidłowego ułożenia ocieplenia. Popękany tynk i zawilgocona warstwa izolacyjna to najczęstsze objawy niedoróbek.

Ściany trójwarstwowe powstają dłużej nie tylko ze względu na budowę dodatkowego muru osłonowego, lecz również konieczność wykonywania podwójnych nadproży - w ścianie nośnej i elewacyjnej - oraz kotwienia okien i drzwi w ścianie nośnej, gdyż w ścianach trójwarstwowych muszą być one położone w linii ocieplenia. Ponadto, w przypadku ścian elewacyjnych z silikatów i klinkieru, które nie są wykańczane tynkami, wzmocnienia nadproży muszą być wykonane estetycznie, bowiem są widoczne. To wymaga od murarzy dużego doświadczenia oraz znacznego nakładu pracy i sporej ilości czasu.