Stropy drewniane - wady i zalety

Jak są zbudowane stropy drewniane

Budowa stropów drewnianych niewiele się zmieniła na przestrzeni lat. Wzrosła jedynie ich wytrzymałość na różne szkodliwe czynniki, dzięki środkom ochrony drewna i nowocześniejszym sposobom obróbki oraz suszenia.

W budynkach murowanych stropy drewniane buduje się z belek o przekroju od 8 x 15 cm do 19 x 28 cm (optymalne proporcje to 5:7). Osiowy rozstaw belek może wynosić od 40 do 90 cm, ale najczęściej stosuje się 60 cm. Maksymalna rozpiętość takich stropów to 6 m między podporami. Dopuszczalne ugięcie wynosi 1/300 ich rozpiętości.

W budynkach o konstrukcji drewnianej stropy buduje się z desek rozmieszczonych nieco gęściej – od 30 do 60 cm. Deski powinny mieć grubość 3,8 cm i wysokość 14, 18,5, 23,5, 28,5 cm. Pod ściany nośne daje się dwie belki lub wykonuje przewiązki między sąsiadującymi belkami. Spod ściany działowe nie są potrzebne podobne wzmocnienia.

Belki w budynkach murowanych osadza się w gniazdach tworzonych w ścianach. Czoło belki i jej górna powierzchnia powinna być odsunięta od materiału ściennego na 2 cm. To jednak nie wszystko. Końcową część belki, która ma być umieszczona w gnieździe najpierw izoluje się papą. Odsłonięte pozostaje jedynie czoło, przez które będzie odprowadzana wilgoć z drewna.
Długość oparcia belek w murze równa się ich wysokości. Belki powinny zostać połączone z murem za pomocą stalowych kotew.

Jeśli na stropie ma być przestrzeń użytkowa, wymaga izolacji akustycznej. Wykonuje się ją najczęściej z wełny mineralnej, choć kiedyś używano do tego celu cięższych sypkich produktów – np. żużlu lub piasku.

Gdy nad stropem znajdują się nieocieplone połacie dachu, wówczas robi się w nim izolację termiczną. Tak się składa, że nadaje się do tego również wełna mineralna. Ponadto na stropie takim musi być ułożona szczelna paroizolacja, np. z folii polietylenowej.

Gdy strop drewniany dzieli dwie użytkowe kondygnacje, od spodu trzeba go zabudować sufitem z desek lub płyt gipsowo-kartonowych. Od góry konieczne jest sztywne poszycie z desek lub płyt drewnopochodnych, na którym ułożona będzie podłoga.

Zalety stropów drewnianych

• Stropy drewniane są lekkie i w niedużym stopniu obciążają konstrukcję budynku.
• Znacznie szybciej się je buduje, ponieważ nie będą tu prowadzone żadne prace mokre. Odpada więc długi czas oczekiwania na wiązanie betonu. Drewno jest ponadto wygodne w obróbce. Nie trzeba do budowy zamawiać specjalistycznego sprzętu, takich jak betonowozy, pompy do betonu lub dźwigi.
• W stropach drewnianych łatwo zrobić duży otwór, np. po to, aby zamontować schody lub właz na poddasze. Belki wystarczy wyciąć, a w poprzek wstawić drewniane wymiany, przekazujące obciążenie, na sąsiednie, całe belki.
• Pod stropem belkowym łatwo jest zamontować sufit na konstrukcji podwieszanej. Zazwyczaj jest to konstrukcja z profili stalowych, a okładzinę stanowią płyty gipsowo-kartonowe typu F. Gdy strop zostanie zaizolowany całkowicie od góry (izolacja na starannie przygotowanym sztywnym poszyciu z dobrej jakości desek) wówczas jego konstrukcja może pozostać odsłonięta. Ma ona bowiem spore walory dekoracyjne.
• Między belkami łatwo jest rozprowadzić przewody różnego rodzaju instalacji. Przez drewniany strop łatwo i wygodnie można przeprowadzić piony instalacyjne, kominowe lub wentylacyjne.

Wady stropów drewnianych

• Źle zaprojektowane belki stropowe mogą się uginać. Efektem takich ugięć bywa spękanie okładziny sufitowej z płyt gipsowokartonowych.
• Nieprawidłowo wykonany lub stary strop drewniany może skrzypieć. Wiąże się to z wspomnianym wyżej uginaniem belek.
• Stropy drewniane są lekkie, a więc nie osiągają takiej izolacyjności akustycznej jak masywne stropy betonowe. Należy je więc starannie wygłuszyć, na przykład wełną mineralną.
• Drewno to oczywiście materiał palny. Stropy koniecznie trzeba montować z tarcicy zaimpregnowanej przeciwogniowo lub suszonej komorowo i czterostronnie struganej, mającej też ścięte krawędzie. Takie chemiczne lub mechaniczne zabezpieczenie sprawia, że belki znacznie dłużej są w stanie oprzeć się działaniu ognia. Dodatkowym przed nim zabezpieczeniem są też okładziny gipsowo-kartonowe i sztywne poszycie stropu wykonane z płyt mineralnych – gipsowo-włóknowych lub cementowo-włóknowych. Przed ogniem chroni również izolacyjna otulina z wełny mineralnej.
• Drewno jest materiałem podatnym na korozję biologiczną, a więc na przykład na przerastanie grzybem domowym lub szkodliwe działanie owadów, których larwy żywią się celulozą. Aby zwiększyć trwałość stropu, należy budować go z tarcicy impregnowanej lub suszonej komorowo i czterostronnie struganej.

Materiałem, który jakością i wytrzymałością znacznie przewyższa tradycyjną tarcicę jest drewno klejone. Belki stropowe z takiego surowca mogą mieć wielokrotnie większą rozpiętość między podporami. Co więcej, są bardzo odporne na korozję biologiczną lub wilgoć oraz odporniejsze na działanie ognia. Niestety jest to bardzo drogi materiał, przygotowywany najczęściej pod konkretny projekt, dlatego rzadko stosowany w budownictwie jednorodzinnym.