Elewacja po zimie

bierski, Grupa Atlas

Chłód i mrozy dokuczają nie tylko ludziom, także elewacjom. Po srogiej zimie trzeba bacznie się im przyjrzeć i naprawić uszkodzenia.

Nawet niewielki mróz może powodować zamarzanie wody, która przeniknęła w głąb tynku, to zaś prowadzi do jego spękania lub odspojeń.

Sprawa w miarę prostaPęknięcia i nieduże ubytki na powierzchni tynku stosunkowo łatwo naprawić. Wystarczy uniwersalna zaprawa budowlana, np. Zaprawa Wyrównująca Atlas. Umożliwi ona wypełnienie szczelin o głębokości od 2 do 15 mm. Powierzchowne rysy i pęknięcia należy poszerzyć do szerokości i głębokości min. 5 mm, a po odkurzeniu i umyciu także wypełnić zaprawą wyrównującą, tak aby uzyskać równą płaszczyznę ściany.

Miejsca, w których tynk się odspaja, trzeba skuć aż do surowego muru. Ścianę, z której usunięto tynk należy – po dokładnym odpyleniu i umyciu – zagruntować emulsją Uni-Grunt.  Po wyschnięciu gruntu można przystąpić do uzupełniania ubytków Zaprawą Tynkarską Atlas.

Nieco trudniej jest, gdy w ocieplonym budynku w sposób mechaniczny uszkodzony został materiał termoizolacyjny, a ciągłość siatki zbrojącej naruszona. W takim przypadku należy z elewacji wyciąć uszkodzony fragment i dokładnie oczyścić siatkę stanowiącą zbrojenie wokół uzupełnianego elementu. Kolejną czynnością będzie wklejenie odpowiednio dociętego fragmentu materiału termoizolacyjnego. Gdy użyta w tym celu zaprawa zwiąże, trzeba w miejscu uzupełnienia nanieść zaprawę klejącą, np. Atlas Stopter K-20 lub Atlas Hoter U (w przypadku styropianu) i zatopić w niej siatkę. Wklejana siatka musi zachodzić na istniejącą (min. 5 cm).

Praktyczne poradyJeżeli elewacja wymaga bardziej gruntownej odnowy, a w planach jest położenie nowego tynku cienkowarstwowego, mamy dwa wyjścia – w zależności od stanu tynku na elewacji oraz od tego, czy dom jest ocieplony, możemy usunąć stary tynk i nanieść nowy albo położyć tynk na ten już istniejący.
Gdy dom jest nieocieplony, a tynk osypuje się, sensownym rozwiązaniem jest położenie nowego tynku cienkowarstwowego po wcześniejszym usunięciu starego. Najlepiej wybrać tynk o podobnych właściwościach, o ile ten usunięty był właściwie dobrany. W innym przypadku, w doborze tynku pomoże ustalenie oporu dyfuzyjnego ścian. Z tym zadaniem najlepiej zwrócić się do działającego na danym terenie doradcy technicznego Grupy Atlas, który bezpłatnie dokona obliczeń (listę doradców znaleźć można na stronie internetowej firmy).

Najlepiej przepuszczają parę wodną tynki mineralne i silikatowe. Wątpliwości rozwiać może skorzystanie z programu komputerowego Salta, którym posługują się doradcy Atlasa, zwłaszcza, gdy inwestor zdecydował się na mniej paroprzepuszczalny tynk akrylowy. Oczywiście, obliczeń wymaga nie tylko opór dyfuzyjny przegrody, ale przede wszystkim współczynnik przenikania ciepła przez ścianę, bo może się okazać, że dom należy ocieplić i trzeba odpowiednio dobrać rodzaj i grubość materiału termoizolacyjnego.

Coś dla fachowca Jeżeli dom jest ocieplony, to nie zaleca się usunięcie tynku, stanowiącego warstwę elewacyjną w systemie ociepleń. Podczas wykonywania tego typu prac, można uszkodzić inne elementy układu, szczególnie warstwę zbrojącą, decydującą o trwałości całego ocieplenia. Na szczęście, istnieje inne rozwiązanie – lepsze, łatwiejsze i przed wszystkim mniej pracochłonne – położenie nowego tynku na już istniejący.

Generalnie, nie ma znaczenia, jaki rodzaj tynku cienkowarstwowego położony zostanie na inny tynk cienkowarstwowy. Jednak od każdej reguły są wyjątki – jeżeli na ścianie z betonu komórkowego położono wcześniej tynk mineralny, to nie należy pokrywać go tynkiem akrylowym, który charakteryzuje się niską paroprzepuszczalnością i w rezultacie może (choć nie musi) powodować zatrzymywanie wilgoci w ścianie i odspajanie tynku.

Kładąc tynk na tynk, powinno się zatem skupić raczej na sposobie położenia. Warto pamiętać, że wybierając tę technologię, niezmiernie istotne jest, aby powierzchnię starego tynku wyrównać przy pomocy zaprawy klejącej Atlas Stopter K-20 lub Atlas Hoter U i zatopić w niej siatkę. Powierzmy to zadanie fachowcom.

  
Kontrola punkt po punkcie Zgodnie z prawem, kontrolę elewacji powinno się przeprowadzać bezpośrednio po zimie – wiadomo, że zewnętrzne elementy budynku są narażone na najbardziej ekstremalne warunki atmosferyczne. Obraz ewentualnych uszkodzeń jest wówczas najpełniejszy, a  pora wiosenna sprzyja prowadzeniu prac na elewacji.
Podczas okresowej kontroli szczególną uwagę należy zwrócić na wiele czynników. Poniższa tabela systematyzuje zalecany zakres kontroli i podejmowanych w jej wyniku działań.