Stworzenie nietypowych płaszczyzn rzeczywiście przysparza nieco kłopotu, ale nie jest niemożliwe do wykonania. Przy odpowiednim doborze budulca – praca nie jest wcale taka trudna, jak może się to wydawać na wstępie.
Wybór materiału
O wyborze konkretnego materiału na ściany powinien decydować fakt, czy są to ściany zewnętrzne budynku, czy też jedynie ścianki rozdzielające od siebie poszczególne pomieszczenia. Do budowy ścian zewnętrznych można użyć tradycyjnej cegły ceramicznej lub bloczków z betonu komórkowego. Cegła jest materiałem trwałym, wytrzymałym i nie ma zbyt wygórowanej ceny. Dzięki jej małym wymiarom nietrudno jest uzyskać zaokrąglony kształt ściany. Jednak również poprzez wymiary tego materiału – budowa trwa dłużej, aniżeli przy użyciu pustaków. Do wybudowania 1 m² przegrody zużywa się około 120 cegieł. Dlatego też cegłę częściej stosuje się do budowy ścian wewnętrznych lub warstwy elewacyjnej ścian trójwarstwowych. Bloczki z betonu komórkowego mają tę zaletę, że łatwo można je ciąć, szlifować i frezować. Jest to materiał najczęściej stosowany do budowania ścian
o nietypowych kształtach, np. na planie łuku lub posiadających liczne załamania. Budowa ścian zaokrąglonych jest przy użyciu tego materiału prosta, a efekty osiągane szybciej niż przy zastosowaniu tradycyjnych cegieł ceramicznych. Bloczki z betonu komórkowego nadają się do wznoszenia tak ścian zewnętrznych, jak i cienkich ścianek działowych, których główną rolą jest oddzielenie od siebie poszczególnych pomieszczeń. Jednak do wznoszenia ścian działowych
o zaokrąglonym kształcie nadają się też luksfery oraz specjalne, płyty gipsowo – kartonowe w wersji elastycznej. Pierwszy z wymienionych materiałów, tj. szklane pustaki wraca do łask inwestorów już nie po raz pierwszy. Luksfery są znane od lat i wciąż powracają do architektury w coraz to nowszych trendach. Doskonale nadają się do wznoszenia zarówno całych ścian, jak i półścianek, które mają jedynie wydzielać poszczególne funkcje wnętrza. Można z nich tworzyć zaokrąglenia, choć budowa taka wymaga odpowiedniej wprawy i fachowej wiedzy. Efekty wizualne są w niektórych przypadkach wręcz oszałamiające. Jednak odstraszać może dość wysoki koszt wzniesienia zaokrąglonej, przeszklonej ścianki. Natomiast płyty gipsowo – kartonowe, które można odpowiednio wyginać, aby uzyskać pożądany efekt zaokrąglenia są tańsze, ale maksymalny kąt ich wygięcia nie może być zbyt duży. Nadają się wprawdzie do tworzenia większych zaokrąglonych płaszczyzn, ale nie da się nimi wykończyć np. okrągłych kolumn o niewielkiej średnicy. Pod tego rodzaju płyty stosuje się najczęściej także półokrągłe profile metalowe lub z tworzywa sztucznego. W powyższy sposób powstają zarówno zaokrąglone ściany działowe, jak i łuki np. nad otworami drzwiowymi, czy okiennymi.
Zaokrąglone ściany z cegieł
Do budowy ścian o zaokrąglonym kształcie najlepiej nadają się cegły pełne układane na grubą spoinę. Powstała w ten sposób przegroda prezentuje się bardzo efektownie i jest wzniesiona
w najdłużej znanej i najbardziej powszechnej technologii. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę
z poświęcenia na pracę odpowiedniej ilości czasu. Tradycyjna cegła ceramiczna ma bowiem wymiar 250x120x65 mm. Budowanie jest zatem dość pracochłonne. Przed przystąpieniem do murowania ściany na planie łuku, tj. przegrody zaokrąglonej – na podłożu, na którym ma ona stanąć należy wyraźnie wyznaczyć przebieg. Warto także zadbać o rozplanowanie rozmieszczenia cegieł. Wykonuje się to po to, aby spoiny pionowe pomiędzy budulcem nie wypadły w jednej linii. Miejsce pod przyszłą ścianę pokrywa się warstwą zaprawy, a na niej ustawia cegły. Przy budowie ścian zaokrąglonych trzeba pamiętać o ustawieniu cegieł pod odpowiednim kątem. Kąt ten jest zależny od krzywizny łuku. Na powierzchni ściany na planie łuku zawsze powstają nierówności, które wynikają
z przesunięcia poszczególnych cegieł. Defekty te należy wyrównać podczas tynkowania ściany. Po położeniu tynków i gładzi gipsowej od wewnątrz pomieszczenia – ściana powinna być idealnie gładka. Jako wykończenie półokrągłych ścian dobrze sprawdzają się także tapety. Przy ich użyciu można tworzyć nieograniczoną ilość różnorodnych wzorów, łączyć barwy lub nadać półokrągłej ścianie określonej faktury.
Zaokrąglenia z bloczków z betonu komórkowego
Bloczki z betonu komórkowego nadają się zarówno do budowania dużych zaokrąglonych płaszczyzn, jak i do tworzenia zaokrągleń o niewielkich rozmiarach, w tym także zaokrąglania narożników. W celu wykonania krzywizn na ścianach – z bloczków wycina się elementy
o odpowiednich kształtach i łączy je z sobą na zaprawę, stosując cienkie spoinowanie. Chcąc ukształtować jedynie łagodne zaokrąglenie ściany – wmurowuje się wielokąt o możliwie krótkich bokach i zeszlifowuje jego naroża. Niewielkie zaokrąglenia można też uzyskać formując je
w warstwie tynku. Warto zwrócić uwagę, że cięcie bloczków z betonu komórkowego nie osłabia ich pod względem wytrzymałościowym ani cieplnym. Zaokrąglenia w narożnikach wręcz przyczyniają się do poprawy parametrów cieplnych przegród pionowych, ponieważ dzięki nim zmniejsza się różnica pomiędzy powierzchnią napływu ciepła, a powierzchnią jego odpływu, tj. pomiędzy powierzchnią wewnętrzną i zewnętrzną. Podczas budowania zaokrąglonych ścian dwuwarstwowych należy zwracać uwagę, aby grubość ocieplenia była jednakowa na całej powierzchni przegrody. Jako materiał izolacyjny najlepiej jest wykorzystać wełnę mineralną. Jest ona sprężysta, co ułatwia dokładne dopasowywania materiału do powstałych krzywizn. Chcąc stosować styropian – trzeba liczyć się z koniecznością docinania płyt w taki sposób, aby powstały z nich elementy odtwarzające zaokrąglenia w murze. Dalsze postępowanie ze styropianem jest podobne, jak w przypadku ocieplania budynku metodą BSO, tj. lekką – mokrą.
Łukowate ścianki z luksferów
i elastycznych płyt gipsowo – kartonowych
Zarówno luksfery, jak i gięte płyty gipsowo – kartonowe nadają się do zastosowań wewnętrznych, tj. do wznoszenia lekkich ścianek działowych pomiędzy pomieszczeniami. Obydwa materiały można stosować oddzielnie lub łączyć je
z sobą przy tworzeniu jednej i tej samej zaokrąglonej płaszczyzny. Jeden i drugi sposób daje świetne i często pożądane przez użytkowników efekty wizualne. Jednak w przypadku zastosowania luksferów na powierzchniach zaokrąglonych – istnieje konieczność wykonania stalowego zbrojenia i użycia tradycyjnej zaprawy klejącej. Budowa takiej ścianki nie jest sprawą prostą i wymaga posiadania odpowiedniej wprawy fachowej. Jednak późniejsze efekty są często wprost zdumiewające. Luksfery dają możliwość doświetlenia ciemnych pomieszczeń światłem naturalnym oraz stanowią imponującą dekorację wnętrza same w sobie. Podświetlone światłem sztucznym - stają się źródłem światła rozproszonego i dają dyskretny efekt lekkości.
W płaszczyznach zaokrąglonych prezentują się jeszcze znakomiciej, aniżeli zastosowane do wybudowania ścianki o tradycyjnym kształcie. Jedyną wadą jest niestety dość wygórowana cena tego interesującego materiału. Innym sposobem na nadanie ścianom wewnętrznym niepowtarzalnych kształtów jest zastosowanie elastycznych płyt gipsowych. Płyty te wygina się na sucho i w miejscu, w którym mają być montowane. Niepodważalną ich zaletą jest szybki i niezbyt skomplikowany montaż do specjalnych profili stalowych. Po wypełnianiu spoin masą szpachlową, powierzchnia ściany jest praktycznie natychmiast gotowa do użytku. Płyty te można łączyć z luksferami lub stosować je całkowicie samodzielnie do wykonywania ścian bez przeszkleń. Stwarzają możliwości wykonania płaszczyzn, jakich nie są w stanie dać standardowe płyty gipsowo – kartonowe. Jednak możliwość ich wyginania jest ograniczona, co powoduje, że można osiągnąć jedynie takie zaokrąglenia, jakie przewiduje producent. Pomimo tego, płyty elastyczne z powodzeniem nadają się do tworzenia większych ścian łukowych.
